Myanmar

Het duurt even, maar internet in Myanmar is erg instabiel, maar in Yangon wel ok, waar ik inmiddels alweer terug ben (via Nyaung-U/Bagan, Nyaunschwe en Inle Lake).dus een wat langer verhaal deze keer, maar nog steeds zonder foto's. think is's safe to say dat het kabeltje van m'n camera gewoon pleite is...gelukkig ben ik bijna weer in NL, dus dan zal ik de foto's uploaden.

Maar Myanmar dus, tot voor kort ook wel bekend als Birma, voor diegenen onder ons die nog nooit van Myanmar gehoord hadden..:-)

Aangekomen op het vliegveld van Yangon (wat qua grootte het 3de vliegveld van Myanmar is, maar nog steeds belachelijk klein). met 3 anderen een taxi gedeeld naar het centrum van Yangon, waarvan er eentje in Yangon bleek te werken. Hij vertelde dat Myanmar dan wel de grenzen opengesteld heeft maar dat het land er eigenlijk nog niet klaar voor is. Zo heeft Yangon bijvoorbeeld maar 9500 hotelkamers in de hele stad, wat veel te weinig is voor alle toeristen. Daarom dus maar wat meer plannen, geen zin om in een stad als Yangon op straat te slapen. (als t ergens op t strand ofzo zou zijn, zou ik t een stuk minder erg vinden als dat een keer zou gebeuren...)

Na ruim een week in Myanmar valt het inderdaad wel op dat het land er misschien niet helemaal klaar voor is, maar ze proberen het wel. de mensen zijn nog echt vriendelijk ipv alleen voor het geld (zoals in Thailand al steeds meer is, in vergelijking met m'n vorige tripje naar Thailand).
Ze hebben bijvoorbeeld wel mooie nieuwe coaches gekocht, de zogenaamde VIP coaches. (bussen met luxe vliegtuigstoelen en veeeeel beenruimte en service) maar de wegen zijn nog steeds een grote ramp. dus zelfs al neem je deze bus, dan stuiter je nog de halve rit op en neer.
de hotels die ze hebben zijn meestal inclusief ontbijt, maar dan krijg je wel een bak rijst met water en een bruin onidentificeerbaar prakje, of half gare slappe toast met een oude banaan. Engels praat ook lang niet iedereen dus zie er maar eens achter te komen wat je op je bord hebt..
Ook heb je in de badkamer wel vaak soort van warm water, maar de afvoer is nog steeds een gat in de muur wat ergens aan de buitenkant van de muur uitkomt, of in de tuin als je op de begane grond zit.
Dorms kennen ze hier trouwens bijna niet. (of nog niet, want met meer toerisme en backpackers zullen die ongetwijfeld komen).

Maar aan de andere kant heeft het ook wel weer wat om zo rond te reizen ipv in het makkelijke begaanbare Thailand en Maleisie, en wat ik de afgelopen week van Myanmar gezien heb, is ook echt prachtig, dus ik zeg doen!

Toen ik savonds aangekomen was in Yangon heb ik weinig meer gedaan behalve eten geregeld, want was echt kapot. en alsof het hotel dat geroken had. want toen ik aankwam waren allen single kamers al bezet, maar omdat ik gereserveerd had gingen ze toch een kamer voor me zoeken. en dat werd een wat luxere double room. met een bed dat lang genoeg was, en heerlijke matrassen. Dus de volgende ochtend werd ik heerlijk uitgerust wakker! helaas kreeg ik dus hier als ontbijt m'n bakje rijst...
Na een busticket geboekt te hebben voor de aankomende nacht ben ik naar de Shwedagon Pagoda gegaan. de rit erheen was er weer zo'n eentje in categorie remmen-toeteren-en-gaan. Maar de pagoda was prachtig! een ingang op elke windrichting, met een lange overdekte trap vol met winkeltjes, om bovenaan op een groot plein uit te komen. In het midden staat dan de gouden pagoda zelf, omringd door altaartjes voor alle dagen van de week en een heleboel versieringen en boeddhas. de rest van het enorme plein word in beslag genomen door allerlei tempels, en soort van galerien waar allerlei standbeelden, schilderijen, drums etc. staan opgesteld. Ook is er een museum over de geschiedenis en het ontstaan van de pagoda waar ik hier niet over uit ga weiden want dan ben ik een halve dag aan het typen. Maar werkelijk waar een schitterend pagoda complex! (foto's volgen echt als ik terug ben in NL)
Op een gegeven moment stond ik te kijken bij een serie monniken waarvan er eentje telkens mensen een blessing gaf, en ik heb toen ook maar een donatie gedaan en ben een blessing gaan halen. De monnik (die overigens wel prima engels sprak) vroeg daarna of er nog iemand speciaal was voor wie ik een blessing wilde, dus ik zei " familie". toen pakte hij een of andere mini gouden hanger, in de vorm van een pagoda en sprenkelde daar wat water over en een onverstaanbare zegen. en gaf deze vervolgens aan mij met de mededeling dat ik die aan de family father moest geven. (m'n donatie was vast meer dan normaal...)
Heel bijzonder, maar ook wel bizar moment.
Daarna liep ik via een andere uitgang naar buiten waar ik bij wat shopjes ging kijken. ik werd aangesproken door een meisje van een jaar of 9-10, om wat te kopen. Even met haar gepraat want ze wilde weten waar ik vandaan kwam etc. En toen ook nog besloten om wat te kopen, na flink afdingen en op de foto met het meisje kreeg ik m'n umbrellla voor bijna niks..:-) het meisje ging vervolgens een rondje langs alle winkels om de foto te showen, helemaal happy..:-)

Daarna nog wat rond gelopen in het centrum van Yangon, met wederom een pagoda, city hall, rechten faculteit en veel engelse invloede. wel makkelijk straten vinden trouwens. het centrum is ingedeeld in upper, middle en lower blok en de meeste straten zijn gewoon genummerd.. hotel zat in 13th street, weet niet of dat wat zegt..

savonds dus met de nachtbus. maar het begon al met naar het busstation gaan. in de spits, ongeorganiseerd zootje dus. en het busstation idem dito. een stoffige wirwar van bussen, agencies, winkeltjes. blij dat de taxicahuffeur wist waar hij wezen moest.
Ik had een goedkope (en local, zo bleek)bus geboekt. en dat betekent weinig beenruimte, en gezellig naast een Birmese jongen zitten die z'n tassen op mijn voeten deponeert en als hij slaapt steeds verder mijnn kant op hangt.. fijn!
ik was ook de enige buitenlander in de hele bus..
Daarnaast stopte de bus ongeveer elk uur in een gehucht en lampen vol aan om mensen in en uit te laten stappen. fantastisch geslapen dus. en toen sliep ik eindelijk, kwam ik om 4 uur aan in Nyaung-U, (doprje bij Bagan waar m'n hotel zat) ik had hier eigenlijk pas om 6 uur moeten zijn, dus was lichtelijk verbaasd.. maar toch maar richting hotel om te proberen of ik er eerder in kon. maar helaas was alles donker, dus maar op de stoep voor het hotel gaan zitten. was wel erg koud!! Bagan ligt een flink stuk noordelijker en hoger.
Iedereen die langs kwam keek nogal raar naar me, en geloof me, om 4 uur snachts zijn er heel veel mensen wakker om 4 uur. ze zitten nl gewoon op straat te eten en muziek te draaien..
Toen kwam er rond half 6 gelukkig iemand naar buiten en kon ik het hotel in. er was geen kamer behalve degene van de persoon die net wegging, dus daar mocht ik dan wel ff een paar uurtjes tukken, super fijn!!

Nyaung-U is een beetje Western-meets-Asia. stoffige wegen, ossenkaren en horsecharts. sommige gebouwtjes, zoals de city law office zouden niet misstaan in een western film. Maar daarnaast ook de scoorters en andere zelf in elkaar geknutselde primitieve voertuigen en fietstaxis.
De volgende dagen in Bagan rondgefietst, wat echt prachtig was!!! het is zo enorm uitgebreid, en overal waar je kijkt is wel iets te zien. Tempels en pagodas met name. maar elke is net weer iets anders. veel pagodas en tempels kun je beklimmen of van binnen bekijken en het uitzicht is telkens weer fascinerend, en het zijn er zoveel dat je rustig een week kunt rondfietsen. Daarnaast is er ook nog een archeologisch museum en een paleis, maar beiden worden gerund door een corrupte overheid, dus die heb ik overgeslagen. en besides that, er was genoeg te zien waarbij het geld niet in de kas van de overheid gaat.
(het is trouwens officieel nog steeds burgeroorlog in Myanmar, de dictator is alleen op dit moment redelijk eh.. soepel..)

Daarna besloten om weer een bus te nemen, naar Nyaunschwe dit keer. een dropje vlak bij Lake Inle. In deze bus, ietsjes meer buitenlanders dan in de vorige, waaronder 3 hele gezellig Engelsen, 2 zusjes + 1 husband. uiteindelijk samen met 1 van de zusje op een kamer. de dag na aankomst hebben we een tocht gemaakt op Inle lake, wat ook weer prachtig was!! de drijvende tuinen en dorpjes op palen. Daarnaast heel veel ambachten gezien, zilversmid, bamboo/boat/sigar crafting, textiel werkplaats. En ook weer een pagoda en een klooster. de dag afgesloten met de zonsondergang op het meer. magnificent!
Verder nog wat rondgehangen in Nyaungschwe en gerelaxed daar. moet tenslotte alweer bijna naar huis. (via Yangon en Bangkok, wat toch aziatische steden blijven zonder strand/meer of andere vorm van echt relaxen)
ook nog een traditionele birmese massage genomen. Wat gegoogled ter voorbereiding, en het zou een mix moeten zijn van Thaise, Chinese, Zweedse masaage ofzo. Nou, het was meer een flink gekneed en geduw, wat 75% van de tijd nogal oncomfortabel was. volgende keer weer een oil of thaise massage voor mij. het deed soms ook echt gewoon pijn als ze heel hard in een spier kneep. zou het kopje thee na afloop bijna het hoogtepunt noemen.
Voor m'n laatste busrit in Myanmar dan maar zo'n VIP bus geboekt en het was ook wel echt super luxe. leren vliegtuigstoel en zelfs voor mij enorm veel beenruimte. kreeg water, sap en doosje met mini cake/donut/broodje erin. tandenborstel, verfrissingsdoekjes etc. Ook wel weer een bizarre ervaring, tegenovergestelde van de 1e bus..
Maar een mooie afsluiter. Maar, wat ik van Myanmar gezien heb, was wel echt prachtig, dus ik zou zeker nog wel eens terug willen om de rest te zien. Maar dan met meer tijd, want de afstanden zijn gigantische en het reizen kost dus wel tijd, en daarnaast gaat het gewoon allemaal nog wat moeizamen en daardoor langzamer.

de komende 1,5 dag breng ik nog wat uurtjes door in Yangon/vliegveld/Bangkok/vliegveld/vliegtuig, om donderdagmiddag (helaas) weer in Nederland te landen. deze 6 weken zijn voorbij gevlogen, en ik zou nog zo veel langer hier, en in andere landen kunnen doorbrengen. Maar het is ook wel weer leuk om naar huis te gaan, iedereen te zien en met alle mooie verhalen natuurlijk!