Welcome to Ghana

Vrijdag 20 juni ben ik vertrokken vanaf Dusseldorf en via Dubai zaterdag de 21ste in Accra aangekomen.
Al vanuit het vliegtuig is het verschil duidelijk, tijdens het landen zie je al de golfplaten daken, red dirt roads en bijna geen hoogbouw. Ook het vliegveld zelf is ehm.. een stuk minder westers :-) Een zootje oude loodsen bij elkaar met af en toe een vernieuwd stuk..Maaar de wc was nog best schoon...
Onderweg naar m'n slaapplek voor de eeste 2 nachten nog meer chaos op de weg, door elkaar rijdende afgeragde auto's en veeeeeel toeteren..(doen ze dat overal behalve in Europa ofzo..)
Het huis van Toontje (die de vrijwilligers in Accra oppikt) is klein, maar schoon en netjes. heb een eigen kamer met jawel, douche en wc. dus das ff lekker bijkomen.
Smiddags nog even met toontje over de markt gelopen, waar ik continu aangestaard word. Alle kraampjes staan kriskras door elkaar, groente, heel erg vers vlees, levende krabben, vis, van alles.
Nog even een ghanese simkaar gefixed en savonds Ghana-Duitsland gekeken in een bar. Die ghanezen reageren echt heel heftig op alles. bij goals dansen ze met z'n allen door de bar, en ze schreeuwen bijna de hele wedstrijd tegen de scheidsrechter, lijkt me zo vermoeiend.
Maar, wel een gezellige eerste avond hier.

De volgende ochtend had helaas een haan besloten dat precies onder mijn raam de ideale plek was om te gaan zitten kraaien, erg jammer. (alles loopt hier gewoon los, kippen, geiten, kinderen...)
Daarna gevolgd door de gospel muziek uit de kerken in de buurt, en dat zijn er echt heel veel. volume knopje doen ze altijd op maximaal schijnt.
Maar als je dan toch vroeg wakker bent kun je maar beter wat gaan doen. Dus met een vriend van Toontje, die taxichauffeur is, vor een redelijke prijs een rondritje Accra gedaan. Langs Independence square, met de ghanese versie van de Arc de Triomphe, Jamestown en Osu.
In Jamestown bij de vuurtoren gestopt voor een wandeling door Fishermans Village. Wat ik een beetje de mini versie van een sloppenwijk vond. Golfplaten en karton als basis, hier en daar een muurtje, dicht op elkaar en vooral alles door elkaar. koken, dieren, kinderen, " riool" etc. De gids zei tegen me dat als ik wilde dat ik hier zo een leven zou kunnen beginnen. das is het verschil met een "gewone" buurt. je zoekt een vrij plekje en zet je huis in elkaar, hoppa, nieuw leven.... dus voor iedereen die Nederland zat is..;-)
Ook m'n eerste albino hier gezien, toch wel heel apart zo tussen alle donkere mensen.
Daarna nog even in de vuurtoren omhoog geweest, uitzicht over Accra, wat ongeveer hetzelfde beeld geeft als uit het vliegtuig, arm, rommelig, en veeeeel golfplaten en rood zand.
Na een beetje sightseeing Accra heeft Ebenezer (de chauffeur) me afgezet op Labadi Beach waar Toontje met haar kinderen was. dus nog even een uurtje of 2 onder een parasaol gezeten. het waaide heel hard, en zwemmen mocht niet, maar toch even ontspannen.
En toen maar op tijd naar bed, want de volgende ochtend om 4.15 op om op tijd (6u) op het busstation te zijn voor de bus naar Tamale.

Eenmaal aangekomen moet je je bagage wegen, betaal je een klein beetje, word je vervolgens je bagage, door elkaar met vracht, andere baggage, buggys etc. bij het perron neergezet, betaal je weer een klein beetje en komt er iemand nog klagen dat hij niks gehad heeft maar wel je tassen heeft aangeraakt. zo gaat je kleingeld hard..
Maar uiteindelijk toch vertrokken, met bagage in de bus en een paar mensen wat cedi rijker.

En de busrit was vooral erg lang, 14 uur ongeveer... Maar onderweg wel veel van Ghana kunnen zien. een echt nog redelijke grote stad, verer vooral veel kleiner dorpjes, huttjes langs de weg en het laatste stuk met namen natuur, met enorme termieten heuvels (zie foto)
Overal langs de weg staan mensen met een kraampje, of een mand/schaal op hun hoofd om iets te verkopen. en als je iets vaart mindert kun je ze wenken en dan komen ze gewoon door het raampje wat verkopen.. ze rennen als gekken achter de bussen aan. En ze denken kennelijk dat ik mega rijk ben want ze komen allemaal als eerste bij mij..

Als het al donker is rijden we Tamale binnen, waar Bash(van de organisatie) met oppikt en meeneemt naar de Kidz Active Lodge. eigenlijk zou ik op kantoor slapen voor de eerste 2 nachten, maar er is nog iemand in de lodge dus dan hoeven ze maar 1x security te regelen. heerlijk gegeten en andere vrijwilliger ontmoet.
Op naar de introductie de volgnde dag. Ook hier heb ik weer een beetje geluk, deze ochtend zijn er 3 nederlanders aangekomen die hier 1 nacht verblijven voor ze gaan rondreizen, zij wilden graag naar de kidz active school, dus ik kon mee. De school was erg leuk, vol, 300+ kids, die al p je af komen voor je binnen bent, aan je arm hangen, je een hand willen geven etc. wel bijzonder om dit project te zien, opgezet door nederlanders. Wel ligt het nivpo van de lessen en de leraren een stuk lager dan in Nederland, maar iets is beter dan niets.
Na het bezoekje aan de school gaan we nog even rondwandelen door de compound waar de school in ligt. groepen hutjes bij elkaar, met vrouwen en kinderen (en wederom ook weer dieren). ze zitten meestal te koken, te eten, of olie/sheabutter te maken, alles met blote handen. de hutjes staan in groepjes, ronde voor de vrouwen met kinderen en vierkante voor de jongens boven de 12. verbonden door lage muurtjes met 1 opening naar de binnenplaats. Ook gaan we naar de hut van de chief. zijn vrouwen zitten dus inderdaad te koken en olie te maken. We ontmoeten de chief zelf ook. hij zit op een stenen verhoging en als we binnenkomen moeten de schoenen uit en moet je op je hurken op de vloer gaan zitten. Hij spreekt ook niet rechtstreekts tegen ons, maar via iemand aders. (wat in ons geval wel handig is want we verstaan hem toch niet..:P) Maar wel heel bijzonder dat dat dus gewoon echt bestaat..
smiddags naar the office geweest waar ik de andere vrijwilligers ontmoet heb en lekker aan de pannenkoeken gegaan ben.
Vervolgens nog even met Bash door Tamale gefietst, zodat ik een beetje de weg weet, om daarna weer terug te gaan naar de lodge voor dinner. (op dinsdag eten alle vrijwilligers samen in de lodge)
heel gezellig!
morgen voor het eerst naar West Hospital en gastgezin. ben heel benieuwd!

word vervolgd, en meer foto's volgen ook nog, internet tijd was op..:-)